74. Feest

Dit weekend vieren we twee verjaardagen. Eigenlijk vieren we alleen die van Sam, want Frida zit op een leeftijd dat ze ouder worden liever ontkent. Ze wordt nooit zo oud als ik, tenminste niet zolang ik leef.

Eigenlijk zou Sam zijn verjaardag liever ook overslaan. Zelfs deze verjaardag waarop hij 18 wordt, vindt hij niet het vieren waard. Vieren is visite en visite is prikkels. Sam gaat prikkels liefst zoveel mogelijk uit de weg. Hij wil wel de giften ontvangen voor zijn verjaren. Liefst geld en zeker geen verrassingen. Wij proberen daaraan tegemoet te komen door op voorhand te vertellen welk cadeau hij krijgt. Vorig jaar was het een monitor voor zijn Switch en dit jaar een bescheidener cadeau: een toetsenbord voor zijn bij elkaar gespaarde game-computer.

De verjaardagsfeestjes zijn hier thuis overzichtelijk. De ouders van Frida komen, Frida’s ex met partner en Frida’s zus met de drie kinderen (21, 19, 17) en haar man. Mijn verjaardag vier ik niet echt.

Rond de verjaardagen circuleren een aantal gewoontes die ik me langzaam eigen maak. Frida bakt taarten voor de kinderen. Deze taarten worden aangepast aan de wens van de jarige of, als deze geen wens heeft zoals dit jaar, bedenken we samen een thema. Deze keer werd het een taart met een persiflage op een stukje html: de code die Sam zich in zijn nieuwe opleiding eigen heeft gemaakt en goede cijfers mee haalt. De taart en de versiering vielen in de smaak. Daarnaast worden de vlaggetjes opgehangen. Frida heeft een hele reeks met allemaal driehoekjes van oude kleding geknipte vlaggetjes. Verder is de woonkamer versierd met ballonnen met een afbeelding die doet vermoeden dat 18 een maximum snelheid is. De tiara met de twee op veren vastgemaakte bordjes met 18 is door iedereen gedragen, behalve door Sam. Je kunt niet alles hebben. 

Gezien het tijdstip van de verjaardag (middag + avond) moet er ook iets te eten zijn. De keuze viel gemakshalve op Mexicaans, temeer omdat dit ook door Vera en Daan meestal goed gegeten wordt. Naast de Taco’s en Burrito’s heb ik – volkomen overbodig – nog een pan Mexicaanse kippensoep gemaakt. Gelukkig viel ie in de smaak.

Op feestjes van en met de kinderen zijn zij het grootste deel van de tijd afwezig. Ze zitten liever op hun kamer en wij zijn al blij als ze op de eetmomenten acte de presence geven. Alleen Vera wil, als haar nicht er is, daar heel graag naast zitten.

Vandaag is Frida jarig en om haar een plezier te doen beperk ik me tot het zeggen dat ze de komende 2 nog lang geen 50 is. Ik heb het niet in mijn hoofd gehaald om daar ballonnen met afbeeldingen bij te zoeken. Papa heeft met de kinderen voor mama cadeautjes geregeld en die kunnen ze bij een laat ontbijt geven. Ik heb me laten verleiden tot het kopen van een praktisch cadeautje, maar op de valreep heb ik er een aardigheid bij bedacht. Je oudste wordt tenslotte maar één keer achttien. Gefeliciteerd, lief.