86. Keynote speaker

Afgelopen week hield de mbo waar ik twee dagen per week mag werken een symposium. Er waren allerlei workshops waarvoor je je kon inschrijven en diverse “keynote speakers”. “De term “keynote” komt van de muziekwereld, en verwijst naar de toon of noot waarmee een muziekstuk begint en die de toon zet voor de rest van het stuk. In de context van spreken en evenementen betekent een keynote speech dus een toespraak die de toon zet voor het evenement en de belangrijkste boodschappen of thema’s introduceert die gedurende de rest van het evenement zullen worden besproken” aldus Chat-gpt. In mijn geval was de Keynote speaker Erik van Muiswinkel en hoewel de rest van de dag ook aardige momenten had, was na zijn optreden het hoogtepunt wel geweest.

Erik had zijn speech Taal! genoemd en daar was ik op aangeslagen. Terecht, zo bleek al direct bij opening. Van Muiswinkel opende brutaal met het zingen van het door Drs. P. geschreven lied “Heen en weer”, waarbij de publieksparticipatie me niet tegenviel. Na een korte eulogie aan het adres van deze recent gestorven briljante schrijver, ging Erik moeiteloos door met een eigen ode aan de Nederlandse taal verpakt in het woord ei. Onmiddellijk moest ik aan een show van Toon Hermans denken die ik als kind op een cassettebandje had opgenomen van tv. En ook hier werd het krediet van de sketch, ondanks de twist met het origineel, ruimhartig toegeschreven aan de maker wiens handtekening ik juist had herkend.

Het werd sowieso een feest der herkenning: Jaap Bakkers rijmwoordenboek kwam langs, Ivo de Wijs, Koot en Bie en zelfs het WNT (Woordenboek der Nederlandse Taal). Ook in het voorbeeld van de vertaalde liedtekst van Aladdin herkende ik mijn eigen strubbelingen met vertaalwerk in het verleden. Alleen zijn lyrisch enthousiasme over het Opperlandse taal- en letterkunde woordenboek van Hugo Brandt Corstius, kon ik niet delen, want dat had ik nog niet in mijn bezit. Had, want ondanks de zichtbare concurrentie op Marktplaats van collega’s die ook geïnspireerd waren om het aan te schaffen, wordt de mijne binnenkort opgestuurd.

Maar al die herkenning had ook een scherp randje. Naast al die overeenkomsten is er ook een groot verschil. Erik van Muiswinkel verdient zijn boterham met onze gezamenlijke fascinatie voor taal en toneel en ik kom vooralsnog niet eens uit tussen de schuifdeuren. En ik weet dat het leven van een artiest niet altijd over rozen gaat en dat ik bewust gekozen heb mijn ambitie op dat punt niet te volgen, maar op dit soort momenten kriebelt mijn theaterbloed en moet ik weer eens goed in de spiegel kijken. Want het begint met bewustwording, maar wat doe je er daarna mee? Ik ben er nog niet uit en dat is de status quo van de afgelopen tiental jaren. De bottom line is dat ik weer even wakker ben, een boek ga ontvangen waarvan ik ga genieten en ik er vijfhonderd woorden aan heb kunnen besteden. Heb ik toch mijn schrijfmomentje weer gehad voor mijn pakweg zestigkoppige publiek.